Dönüş biletin var mı?

Son zamanlarda içime dokunan, bana koyan çok fazla cümle var. En çok koyanı da bu sanırım:
"Dönüş bileti de aldın mı?"

Sevgi dolu bir insanım ya, kalkıp eski sevgilimin yanına gitmek istedim. Beni hala sevdiğini düşündüğüm adamın yanına. Bunu düşünüyor olmam da ayrı bir salaklık macerasına girer ya neyse. 10 saat zaman farkı olan bir yerden bahsediyoruz. 17-18 saat uçuş var. Aktarması, aktarma vizesi de cabası. Hepsini ayarladım. Havaalanından kalkan tren seferlerine bile baktım. Hediye aldım, bir de bizim hikayemizi anlatan resimli, fotoğraflı, yazılı bir defter de hazırlıyorum. Tekrar birlikte olmak istiyorum diye...

Aradım, normalde sürpriz yapmak istiyordum ama korktum. Abuk bir manzara görmekten korktum, onu orda bulamamaktan korktum, tepkisinden korktum falan. Ve mesaj atıp ona geleceğimi söyledim. Ertesi gün beni aradı ve "Gelme" dedi. Bu kadar basit. O bir zamanlar beni seven, koruyan, kollayan, üzerime titreyen, bana aşık olan adam hiçbir değerim yokmuş gibi konuştu benimle. "Hiçbir şey ümit etme" dedi. Ve son olarak da "Dönüş biletin var mı?" diye sordu bana. Uzun zamandır bu kadar üzülmemiştim. Herşey bu kadar basitmiş. Gidip gitmeme konusunda kararsız kaldım şu an. Gitmek konusunda çok emindim halbuki. Şimdi gitsem bile onu son bir kez görüp vedalaşmak için giderim. Otel ayarlamayı bile düşünüyorum. Döndüğümde de temiz yeni bir başlangıç yaparım, burda birlikte yaşadığımız evden taşınır, yeni eşyalar alır ve onunla tüm bağımı koparırım gibi hissediyorum. Şu an onu arayıp sesini bile duymak gelmiyor içimden.

Ben neden böyleyim?
Neden biri beni istemediğinde dönüp arkamı gitmek yerine ısrarla üzerine gidip bir de suratıma suratıma reddedilmek arzusu mu duyuyorum? Yoksa küçükken fazla Türk filmi izlemekten beynim sulandı ve beni gördüğünde çok etkileneceğini, aşkının depreşeceğini ve sonsuza kadar mutlu yaşayacağımızı mı umuyorum?

Bazen bir cümle, bir olay ne kadar da etkiler bizi. Kararlarımızı, kaderimizi, hislerimizi. Bir cümle ile yargılamak gerekir belki de insanları, bir cümlede yaftalamak ve bir cümlede soğumak gerekir. Çok kırgınım.